Na het lezen van Het Amazoneverbond gebeurt het nog wel eens dat mensen willen weten of het een waargebeurd verhaal is. Mijn antwoord is dan altijd dat alles in het boek echt is en bestaat, maar dat ik het verhaal heb verzonnen. De standaardreactie daarop is natuurlijk: “daar schiet ik lekker wat mee op!”
Dus om u alvast wat verder te helpen, zal ik wat scenes uit het boek verifieerbaar voor u maken. Ik toon u met andere woorden waar wat gebeurt. Een safehouse in Zuid-Frankrijk, dat overigens niet al te veilig blijkt te zijn, speelt een grote rol in Het Amazoneverbond. Even een citaat uit het boek waarin ik beschrijf hoe het eruit ziet:
Mas Cavard was gebouwd om een grote binnenplaats waar alleen nog twee eeuwenoude moerbeibomen herinnerden aan de tijd dat er zijderupsen werden gekweekt. Aan één kant van de binnenplaats stond het hoofdgebouw, dat met zijn 1200 vierkante meter vloeroppervlak en Toscaans aandoende bogengalerij majestueus het uitzicht vanuit het dal domineerde. De twee zijkanten werden afgesloten door schuren, een oranjerie en een drie meter hoge toegangspoort. Een één meter hoge muur met daar bovenop zuilen waartussen een gietijzeren hekwerk was gemonteerd dat dienst deed om immense rozenstruiken te ondersteunen maakte de binnenplaats aan de vierde kant dicht. Het zag er allemaal liefelijk uit, maar het was tegelijk een schier onneembare vesting.
Gezicht op het dal vanaf de bogengallerij in het hoofdgebouw. Links ziet u een stukje van de schuren en de toegangspoort met de drie meter hoge stalen deur.
Gezicht op de binnenplaats vanaf de bogengallerij. Een van de moerbeibomen is gedeeltelijk te zien, net als het hekwerk en de rozenstruiken aan de achterkant.
Vanaf de binnenplaats ziet u hier een deel van het hoofdgebouw met de bogengallerij. Links ziet u ook weer de toegangspoort met de stalen deur.
Volg Ad van de Lisdonk: